Γεωγραφικά Στοιχεία

Οι Σοφάδες, είναι μία μικρή πόλη στην καρδιά της Ελλάδος. Βρίσκεται στη Θεσσαλία και εν συνέχεια ανήκει στον Νομό Καρδίτσας. Απέχει 15 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα του νομού την ομώνυμη Καρδίτσα, όπου συνδέεται με αυτή με την Εθνική οδό Αθηνών - Καρδίτσας (Ε65) και απέχει 284 χλμ. από την Αθήνα, 203 χλμ από τη Θεσσαλονίκη, 51 χλμ. από την Λάρισα και 104 χλμ. Από τον Βόλο.

Οι πιο κοντινές θαλάσσιες ακτές είναι οι ακτές της Αγχιάλου και του Αγιόκαμπου που απέχουν 80 χλμ και 96 χλμ αντίστοιχα.

Το υψόμετρο της πόλης είναι περίπου 120 μέτρα και οι συντεταγμένες 39°20′ Βόρεια 22°6′ Ανατολικά.

Την πόλη διασχίζει ο ποταμός «Ονόχωνος» ή αλλιώς «Σοφαδίτης» ο οποίος είναι παραπόταμος του ποταμού Πηνειού.

Τοπία

Φυσικές τοποθεσίες με αισθητικό ενδιαφέρον είναι:

• Ο ποταμός Ονώχονος (Σοφαδίτης). Είναι όμως σε μεγάλο βαθμό υποβαθμισμένος καθώς η κοίτη και τα πρανή του αποτελούν τον αποδέκτη λυμάτων και απορριμμάτων.
• Στο Ανώγειο: Δάσος με πλατύφυλλα (~60 ha) που διασχίζεται από το Σοφαδίτη ποταμό. Δεν υπάρχει φορέας που να ασχολείται υπεύθυνα με τη διαχείριση και την προστασία του δάσους με αποτέλεσμα να έχει γεμίσει απορρίμματα. Επίσης δεν εφαρμόζονται μέτρα πυροπροστασίας και δεν είναι εφικτή η διάβαση πυροσβεστικών οχημάτων. Οι υπεύθυνοι του ΔΔ προγραμματίζουν να δημοπρατήσουν διαδικασία ξύλευσης τμημάτων του δάσους με σκοπό τη διάνοιξη δρόμων. Πριν από 15 χρόνια κάηκαν περίπου 500 στρ. του δάσους.

Περιοχές του Δήμου που έχουν ιδιαίτερο οικολογικό ενδιαφέρον είναι:

• Τμήμα του Δήμου Σοφάδων που έχει χαρακτηριστεί ως Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά (IBA) λόγω της πολυπληθούς παρουσίας του κιρκινεζιού (Falco naumanni). Το κιρκινέζι είναιένα παγκοσμίως απειλούμενο και προστατευόμενο είδος μικρού γερακιού, που περιλαμβάνεται στο Παράρτημα Ι της Οδηγίας 79/409/ΕΟΚ "Περί διατηρήσεως των αγρίων πτηνών".
• Οι λίγες παρόχθιες συστάδες και τα ελάχιστα εναπομένοντα παραποτάμια δάση αποτελούν πυρήνες που - με την προϋπόθεση της καλής ποιότητας των επιφανειακών νερών που περιβάλλουν - μπορούν να συμβάλλουν στη διατήρηση μιας αξιοσημείωτης βιοποικιλότητας ανάμεσα στο ομοιογενές και οικολογικά φτωχό τοπίο των μονοκαλλιεργειών.